Eeuwige vriendschap:

Hoe beschrijf je iemand die je eigenlijk al het grootste deel van je leven kent? Iemand die er precies al je hele leven is. Iemand waarmee je opgroeide, waarmee je alles gedeeld hebt en met wie je nog altijd de grootste fun hebt omdat je steeds jezelf kan zijn in haar buurt? Iemand die steeds oprecht geïnteresseerd is in mensen. Ik mocht van die kwaliteit al proeven toen ik nog jong was en me heel eenzaam voelde.

Op het juiste moment kwam Mel, want die afkorting gebruik ik nog steeds, in mijn leven. Melissa, die het zelf ook niet altijd gemakkelijk had als tiener, was degene bij wie ik terecht kon op momenten dat ik het moeilijk had.
Die niet alleen luisterde maar ook oprecht boeiende vragen kon stellen. Zij leerde me om niet bij de pakken te blijven zitten maar om steeds doelen te koppelen aan mijn mislukkingen of zwakke momenten.

26 jaar later geeft ze me nog steeds inzichten mee, hoe ik met bepaalde mensen moet omgaan of hoe ik het best met de tegenslagen in het leven omga. Zonder dat ze zelf beseft, maar door steeds de juiste vragen te stellen. Nachten hebben we gevuld met onze psychologische gesprekjes zoals we ze noemden.

Melissa is iemand die veel dingen in vraag stelt, maar dan op een manier dat we uit alles iets moeten bijleren. We moeten in ons leven steeds vooruitgaan, steeds leergierig zijn. Als het leven dan ook tegenviel of het me emotioneel niet meezat, was er één iemand die ik steeds belde. Of het nu over een financiële tegenslag ging, een verbroken relatie of ik die met mezelf in de knoop lag, als ze wist dat ik het nodig had, liet ze alles vallen of zei ze me dat ik direct moest afkomen, waar ze zelf ook mee bezig was op dat moment.

Natuurlijk hebben we ook veel leuke memorabele momenten gehad de afgelopen jaren, we hebben vaak gelachen tot we moesten wenen. Met elkaar, met anderen of met wat het leven op ons pad bracht. Ze is dan ook een vaste waarde in mijn leven. En ook al lopen we niet de deur plat bij elkaar, we weten elkaar steeds te vinden. En als er dan een moment is om bij te praten, dan praten we uren aan een stuk.

Wat is nu een van de meest opvallende eigenschappen die Melissa heeft? Dat ze er altijd in slaagt om de grote hoeveelheid liefde die ze in zich heeft, te kunnen kanaliseren naar kinderen en dieren. Melissa heeft altijd dieren om zich heen gehad, altijd heb ik haar gekend met honden om zich heen. En neen, geen rashonden of pups. Ze slaagt er altijd in om honden letterlijk te vinden, die hulp nodig hebben, of het nu fysisch of psychisch is. En steeds heeft ze met veel geduld hen weten te trainen tot brave huisgenoten, wat hun achtergrond ook was.

Maar de vraag waar ik nu geen antwoord op weet is hoeveel ellende kan een mens over zich heen krijgen? Mel is steeds iemand geweest die graag de touwtjes in handen had omtrent haar eigen leven. Iemand die anderen helpt zonder dat ze iets terug wil vragen. Maar de problematiek rond haar ziekte maakt dat ze nu anderen nodig heeft. Want de levenslust die ze altijd al enorm in zich gehad heeft, die heeft ze nog steeds. En daarom heeft ze hulp nodig; want de operatie die ze keihard nodig heeft, kost veel geld.

Daarom vraag ik langs deze weg jullie hulp, want alle kleine beetjes helpen en vele kleintjes samen kunnen iets groots verwezenlijken. Indien Melissa de broodnodige medische zorgen niet kan verkrijgen, zou dat verschrikkelijk zijn voor iemand die altijd al zo veel waarde heeft gehecht aan het leven zelf. Dus laat je hart spreken en doneer. Zodat ze weer een menswaardig leven kan hebben.

Ik zou het vreselijk vinden om mijn vriendin op deze leeftijd al te moeten verliezen, wetende dat er wel een oplossing is maar dat ons zorgsysteem in geval van Melissa en vele anderen faalt. Daarom hangt het van jullie giften af zodat ik weer mijn ‘oude’ vriendin terug kan hebben, die weer kan genieten van het leven zoals ze daar altijd sterk in geweest is.

Het is dan ook niet eerlijk dat mensen zoals Melissa moeten afhangen van giften om kans te hebben op een leven. Maar de realiteit leert ons dat het leven niet fair in elkaar zit, jammer genoeg. Doneer dan ook vandaag, zodat Melissa het recht in eigen handen kan nemen en zich kan laten helpen. Want elke cent helpt haar een stapje dichter bij haar doel te komen. Laten we samen zorgen dat Melissa beter wordt!

– Babsie V.M.

Heb jij een Melissa? Ik wel…

Neen, ze is niet mijn lief maar een vriendin, via omwegen en kruispunten in mijn leven gekomen. En ja, ze is er gebleven, mijn avonturen volgend en ik de hare. Haar liefdes, haar grote kinderwens, haar geluksmomenten maar ook haar tegenslagen. Geen telefoontje ging voorbij of we waren onze fratsen wel aan het uitwisselen, meestal lachend met wat haar of mij overkwam maar uiteindelijk zorgden we er wel voor dat we met een goed gevoel die verdomde gsm af drukten. Vooral zij zorgt, zelfs voor mensen die haar hadden ontgoocheld, gewoon omdat ze zo is!
En toch zijn jullie nooit liefjes geweest hoor ik je denken? Goh, we hebben daar allebei wel over nagedacht mag ik eerlijk toegeven maar ik denk dat de vriendschap ons nu net iets te dierbaar was en we zaten op den duur elk wel in ons eigen leventje.

Ik heb het me wel meermaals afgevraagd hoe zo’n mooie vrouw, met zo een innemende glimlach en fonkelende oogjes zoveel tegenslag kan hebben.. Ik heb veel mensen gekend met grote tegenslagen maar iemand met zoveel malheur tegelijk? Neen, het is schaars denk ik, een tegenslag zo uitzonderlijk en zo afschuwelijk als haar ziekte.

Een donderslag bij heldere hemel was het toen Melissa mij vertelde dat ze ernstig ziek is. Ik geef toe, het verhaal klonk zodanig groots en ongelofelijk dat ik eerst dacht dat ze gedronken had,…maar helaas, dit was bittere ernst.
En toch bleef ze sterk, kop omhoog en het verhaal vertellen, aanvankelijk zonder tranen… maar weet je, die komen uiteindelijk toch want wanhoop drijft je tot tranen, daar is zelfs Melissa niet sterk genoeg voor..

Ze heeft het me allemaal haarfijn en als een volleerd dokter uitgelegd maar weet je, innerlijk borrelde het bij mij zodanig toen dit nieuws kwam dat ik er amper iets van begreep. Ik was van het Lam Gods geslagen, als Gentenaar mag je daarvan geslagen zijn want het is ons Lam Gods.
Man, man, man, ik zat in de auto en ik ben op één van de drukste kruispunten van de stad gewoon door het rode licht gereden, niet uit slechte wil of omdat ik dat zou mogen maar omdat ik zodanig van mijn melk was… Later kwamen ook bij mij de tranen,
Melissa godverdomme…
Jij staat machteloos, je bent hopeloos, je bent kapot van verdriet en je hebt zoveel angsten!

Overgeleverd aan de wetenschap en de dokters die in België, zo blijkt, haar zelfs niet kunnen helpen door gebrek aan kennis en expertise.
Erger is de pijn die ze ondergaat, het langzaam falen van allerlei functies en zintuigen, zodanig dat ons wekelijks telefoontje nu al niet meer kan. 
Op de rug liggen is het enige dat de pijn relatief draaglijk maakt, de rest kan niet meer. Niet meer werken, het huishouden, lange wandelingen met de hond, leuke uitstapjes… het gaat allemaal niet meer.

De enige kans op overleven is een dure operatie in het buitenland.
En of ik haar wil steunen in de zoektocht?
Een “crowdsurfing” of hoe heten die beesten tegenwoordig?
De pers? Wie? Wat? Waar? Geen idee, ik ben het Noorden, Oosten, Westen en Zuiden kwijt.

Het enige wat ik weet is dat als iedereen een donatie gaf, we haar kunnen redden. Misschien geven sommige mensen met sterkere schouders meer? Wat ik wel weet, de wereld verdient haar ook, want er zijn te weinig Melissa’s op deze wereld en iedereen verdient er eentje. De wereld zou er veel mooier uitzien met meer Melissa’s en ik mag van geluk spreken dat ik er eentje heb gevonden. Hoe dan ook iemand daarboven heeft mij uitgekozen om haar te hebben als beste vriend…

– Rico D.

Lieve mensen,

Ik wil graag wat vertellen over mijn dappere vriendin, Melissa. Ik ken haar al jaren als de leuke persoon waarmee ik urenlang, vaak zelfs tot een gat in de nacht, kon kletsen. De fijne vriendin die altijd een luisterend oor bood. Met veel heimwee denk ik terug aan de momenten waarop we samen tijd doorbrachten en niet uitgebabbeld raakten, over alle aspecten van ons leven.

Melissa heeft een hart van goud, maar dat hart heeft het zwaar te verduren. Ze lijdt aan ernstige medische problemen: CCi-AAI. Zoveel leuke dingen die we nog hadden willen doen, maar al meer dan 2 jaar niet meer kunnen: een uitstap naar de zee, een etentje of terrasje, wandelingen met de honden, gaan shoppen… Zaken die voor de meeste mensen heel gewoon zijn, kan Melissa op haar jonge leeftijd al niet meer doen. Elke dag van haar leven wordt beheerst door het dreigende ziektebeeld waaronder ze lijdt en waarvoor ze  wanhopig een oplossing probeert te vinden.

Ze wil vechten. Ze wil terug genieten van het leven met haar dichte vrienden en haar honden. Ze heeft nog zoveel dromen om haar leven zinvol in te vullen, iets te betekenen voor anderen, maar DE VRESELIJKE WAARHEID is dat haar lichaam steeds meer achteruit gaat en dit niet meer toelaat. Zonder gespecialiseerde operatie in het buitenland is het slechts een kwestie van tijd voordat ze haar mobiliteit volledig verliest en haar levenskwaliteit tot een nulpunt daalt.

Melissa heeft al zoveel moed en doorzettingsvermogen getoond. Maar ze kan dit niet alleen. Het is een harde realiteit dat deze noodzakelijke operatie geld kost. Het is heel frustrerend voor haar om ten volle te beseffen dat haar aandoeningen behandelbaar zijn, dat haar levenskwaliteit sterk te verbeteren valt, maar dat die behandeling onbereikbaar is op dit moment. De Belgische ziekteverzekering betaalt geen geplande behandelingen terug die in het buitenland gebeuren, maar de operatie die Melissa moet ondergaan, is zo complex dat enkel een handvol specialisten wereldwijd ze kunnen uitvoeren. En dus niet in België.

Dit is mijn emotionele oproep: help Melissa deze zware strijd te voeren. Zij heeft dit absoluut niet verdiend en de gedachte dat dit het was, dat haar leven niet terug beter zal worden dan hoe het nu evolueert, is ondraaglijk. Help ons alsjeblieft om deze mooie jonge vrouw een kans te geven om haar leven terug op te pikken. Iedere bijdrage is een stap vooruit.

Melissa heeft echt hulp nodig van vele mensen samen of gulle weldoeners om nog te kunnen hopen op een toekomst, op kansen en geluk. Iedereen die haar kent, weet dat ze die kans verdient.

– Veerle VL

Allerliefste mensen,

Mijn beste vriendin Melissa 42 jaar jong uit de buurt van Gent, zit vast in een verschrikkelijke situatie.

Het wordt dringend tijd dat er erkenning en budget vrijkomt voor mensen met zeldzame aandoeningen! Naar mijn mening is het een schande hoe deze mensen in de steek gelaten worden, en dat terwijl er wel medische hulp beschikbaar is in het buitenland! Plus dat Melissa normaal en goed verzekerd is in België: geen tussenkomst.

Melissa is altijd een grote steun geweest voor iedereen.
Zij is altijd een zeer warm spontaan persoon met humor geweest en heeft een enorme wilskracht om te blijven verder leven!

Steeds stond zij klaar voor mij en haar omgeving. Ze was altijd goedlachs en zorgzaam. We voelden ons altijd welkom en zij stond ons bij met raad en daad, een echte moederkloek 🙂 Hieruit volgt natuurlijk haar kinderwens… Deze grote droom heeft ze ook moeten opbergen gezien haar situatie, wat voor haar erg moeilijk is om te accepteren.

Ook heeft Melissa een enorm hart voor dieren waar ze dikwijls steun bij zoekt, dat siert haar zo! Zij ging vaak wandelen met asielhondjes toen ze dit nog kon. Ook deed ze jaarlijks haar financiele bijdrage aan asielen uit de buurt. Ook betaalde ze meer dan eens dierenartskosten van dieren in nood. Kortom, het is een echt schatje.
Wat doet het mij pijn dat haar leven stil staat, en achteruit gaat, zoveel dingen die ze moet missen die ik haar zo hard had gegund.

Ik denk dan aan haar omdat zij dan thuis ziek in bed ligt en ook aan de leuke en toffe momenten die we samen hadden, die wil ik zo graag terug! Opnieuw kunnen genieten van de kleine dingen des levens, oneindig kunnen kletsen, om elkaars grapjes lachen, samen gek doen, hard meezingen met een leuk nummer op de radio en elkaars verhalen mogen aanhoren na een avondje stappen…

Melissa heeft die levensreddende operatie echt nodig.
Help haar naar een menswaardig, hoopvolle toekomst.

Ze heeft hulp nodig. Nu.
Elke donatie, hoe klein ook, maakt een wereld van verschil.
Elke gift is letterlijk een stap richting leven.
Richting hoop.
Richting toekomst.

Geef alsjeblieft wat je kan missen. Deel dit als je zelf niet kan geven. En help ons haar leven terug te geven.

Met heel mijn hart,
Nicky D.S

Als je zou moeten opsommen wat jij als een mooi mens zou omschrijven komen de woorden eerlijk, integer, vechter, lief je dan voor de geest?

Bij een volmondig ja, is meteen ook de vraag beantwoord waarom je deze mooie vrouw, die haar strijd op haar eigen moedige wijze momenteel voert, nu moet steunen.

Je moet niet twijfelen, je moet het gewoon doen, om wie ze is en om een toekomst te geven aan de prachtige persoon die Melissa is.

Er zijn niet veel woorden nodig om jou, die dit leest, te overtuigen om het juiste te doen. Ze verdient je steun zo erg omdat ze is wie ze is.   

Als je haar ontmoet hebt dan weet je dat mijn woorden de realiteit weerspiegelen. Ken je haar niet, dan kan je op mijn woorden vertrouwen. Ik schrijf dit vanuit mijn hart, gemeend en in volle overtuiging.

Teksten moeten soms niet lang zijn. Het goede doen moet soms niet lang duren.

Doe het daarom nu en maak gebruik van de mogelijkheden om Melissa te helpen in haar strijd om terug de vrouw te worden die ze verdient te zijn!

– Johan M.